Üç dakika, sadece üç dakika. Hesap bakiyem 50.000U'dan göz alıcı bir sıfıra dönüştü.

Hâlâ, tasfiye olmadan önceki o birkaç saniyeyi hatırlıyorum; parmağım pozisyonu kapatma tuşunun üzerinde asılı kaldı, pes edip çıkmalı mıyım diye tereddüt ettim. Sonunda yine bir umut kırıntısı vardı içimde—"Biraz daha bekleyeyim, belki şimdi hemen tersine döner." Sonuç? Piyasa delirmiş gibi dikey şekilde yükseldi, %50'lik artış direkt mezara gömdü beni.

Her şey geçen haftaya dayanıyor. Bir proje olan MMT uzun süredir yatayda sinirleri zorluyordu, bir platform aniden para çekme ile ilgili bir duyuru yaptı, yorumlar bölümü küfürlerle doldu. O anda bunun bariz bir negatif sinyal olduğunu düşündüm, kararlı şekilde short açtım, üstelik %20 zararı durdur koruması koydum.

Teoride, yönü yanlış tahmin etsem bile en fazla bu kadar kaybederdim. Ama fiyat gerçekten zararı durdur çizgisine yaklaşınca kararsızlığa düştüm. "Biraz daha gözlemlesem mi? Şimdi çıkarsam kayıp çok büyük." Tam da bu düşünceyle zararı durduru manuel olarak kapattım.

Sonrasını anlatmaya gerek yok. 2x kaldıraçla, o zavallı teminat aniden gelen yükselişi hiçbir şekilde taşıyamadı. Sistem tasfiye bildirimi verdiği anda, tüm vücudum uyuştu.

50.000U, bu piyasada yarım yıl yaşanacak bir sermaye, sadece bir "biraz daha bekleyelim" yüzünden tamamen sıfırlandı. En ironik olanı ise, zararı durduru disiplinli uygulasaydım, bu paranın %80'i cebimde kalacaktı.

Bazen, piyasa sana hayat dersi vermede herhangi bir eğitimden çok daha direkt olur.