Evet, o zamanları da yaşadım. 2022'deki rüzgar çok şiddetliydi. Hotdog, ibox açtım, rastgele bir resim aldım, bir uyku çekince on katına çıkıyordu. O zaman kendimi yenilmez sanıyordum, öğretmenim beni tuzak kurmaya ikna etmeye çalıştı, ben de gülmüştüm: "Bu sefer farklı, ülke dijital koleksiyonları serbest bıraktı."

O zaman herkesin bir mantığı vardı: "İyi bir arka planı olan alır, şu ormancı alır, bu xx sermayesi destekliyor." Sanki nb büyük arka planı gördüğümüzde alım yapıyorduk ama sonra anladık ki, aslında hiçbir arka plan yoktu, sadece birbirine devreden bir grup sıradan insan vardı. Sonunda yavaş koşanlar, hepsi inanan haline geldi.

Rüzgar durduğunda, uçabilen kişinin ben olmadığını, rüzgarın çok güçlü olduğunu fark ettim. Bu bir yetenek değil, şans; bu bir güç değil, çağdır; en sonunda hepsi ayakkabı, labubu, csgo gibi bir kaderden kaçamaz, her seferinde $btc gibi interneti değiştireceğimi sanıyordum, o zamanlar sıcak bir isim vardı, web4.

Para kazanmak en kolay şekilde insanı kaybettirir, para çok hızlı gelirse, dünyayı senin emrine amade sanırsın. Ancak rüzgarın altında parlayan dehaların, on tanesinin dokuzu sadece rüzgar tarafından yükseltilen sıradan insanlardır.

Sonradan birkaç kez kaybettikten sonra anladım: Sıradan insanların rüzgarın önünde para kazanabilmesi, kaderin bir ödülüdür; rüzgarın ardından hayatta kalabilmek ise bilginin zaferidir.

İlk kazancınızı elde ettikten sonra, parayı nakde çevirmenin yolunu öğrenmelisiniz; biraz parayı eğlenceye harcamak iyi, ama biraz da saygı göstermek gerekir. Dönemlere, şansa, ve "kendimi anladım zannettiğim, aslında sadece şanslı olduğum" anlara saygı gösterin.

Rüzgar, insanı uçurur; kendini bilmek ise insanı uzaklara götürür. Zorlu bir durumda bile kendine şu şekilde açıkça söyleyebilmek: "Ben sadece sıradan bir insanım."