#美国ADP就业数据表现超出市场预期 Küçük sermayeyle gelecek yok mu? Bu söz kulağa kendine çıkış yolu arıyormuş gibi geliyor.

Diyelim ki şu anda hesabında 2000U var, 20000U'ya ulaşmanın yollarını arıyorsun. Hangi yolu seçersin: doğrudan tüm parayı riske atıp on kat fırsat mı kollarsın? Yoksa hedefi parçalara bölüp kademeli olarak mı inşa edersin?

İlk seçenek neredeyse kumarhaneye girmek gibi, piyasa ters yönde hareket ederse, ana paran hemen yarıya düşer. İkinci seçenek ise yavaş olsa da en azından tamamen sıfırlama riski taşımaz.

Daha önce birkaç arkadaşım vardı, ellerinde sadece 2-3 bin U olan. Onlara önerdiğim plan çok basit: önce 2000U'yu 6000U'ya çıkar, bu hedefi 3-4 işlem döngüsüne böl. Her döngüde %20-30 kar hedefle, büyük parça bir seferde kazanmayı düşünme. Her işlem sonunda, karın bir kısmını alıp kilitle, kalanını ise devam ettir.

Aslında bu, bir tampon bölge oluşturmak gibi. Görünüşte yavaş olsa da, risk kontrol altında olur, bileşik faiz etkisi devreye girince ise sermaye büyümesi hiç de yavaş olmaz.

Benim de kendi işlemlerimde kullandığım yöntem bu: ana pozisyon güvenli, küçük pozisyonlar ise esnek ve deneme yanılma amaçlı. Ayrıca, bir miktar parayı risk fonu olarak ayırırım. Pozisyonları sürekli büyütmek, tek seferlik büyük karlar peşinde koşmak değil, piyasada uzun süre ayakta kalma becerisini geliştirmektir.

Her işlemde büyük kazançlar bekleme. Ana yönü koru, küçük kayıpları zamanında kes, ve karları sürekli biriktir. Bu yeterli.

Sık sık "bakiye az, oynayamazsın" deme. Tam tersine, küçük hesaplar bu tarz döngüsel stratejilerle yavaş yavaş büyür. Gökyüzünden peynir bekleme, önce işlem yapma çerçeveni sağlamlaştır, sonra yolunu bulursun.

Bir gün hesabındaki rakamlar yükseldiğinde, o zaman dayanıp sabreden kendine ne kadar değerli olduğunu fark edeceksin. Varlıklar asla şansa bırakılmaz, yavaş yavaş, emekle büyür.