Son zamanlarda getiri optimizasyonuna derinlemesine dalıyorum ve keşfedilmeye değer bir soru var: belirli Solana tabanlı likidite protokollerinde tarım yaparken, hangi token sarmalayıcı aslında daha iyi getiri sağlıyor?

Getiri sağlayan versiyonlar ile standart staking token'ları arasındaki tartışma yeni değil, ama matematik sizi şaşırtabilir. Bir yaklaşım otomatik yeniden yatırma yoluyla bileşik faydalar sunarken, diğeri size temel ödüllere daha doğrudan bir maruz kalma sağlar. İşlem maliyetleri, geçici kayıp senaryoları ve likidite derinliği tüm bunları etkileyen faktörlerdir.

Bu stratejiler üzerinde başka kimse rakamları hesaplıyor mu? APY farkı düşündüğünüzden daha dar olabilir, ancak risk profilleri kesinlikle değişiyor. Diğerlerinin çiftçilik kurulumlarında ne gördüğünü duymak isterim.