Önde gelen Wall Street figürü, nereye gittiğimizle ilgili oldukça cesur bir tahminde bulundu. Tahmin nedir? Gelişmiş ekonomilerde 3.5 günlük çalışma haftası norm haline gelecek ve yapay zeka durmaksızın ilerlemeye devam ediyor.

Argüman, otomasyonun sektörler genelinde hızlanan penetrasyonuna dayanıyor. Artık uzak bir bilim kurgu senaryosu değil—her uygulama, her iş fonksiyonu akıllı sistemler tarafından etkileniyor. Müşteri hizmetlerinden kod üretimine, finansal analizden yaratıcı çalışmalara kadar, yapay zeka araçları görevlerin nasıl yapıldığını yeniden şekillendiriyor.

Bu tahmini ilginç kılan sadece belirli sayı değil. Temel varsayım, yapay zekadan elde edilen verimlilik artışlarının sadece şirket karlarını artırmakla kalmayıp, aynı zamanda çalışma ve boş zaman kavramlarını köklü şekilde yeniden yapılandıracağı yönünde. Gelişmiş ülkeler, teknolojik ilerlemeyi sadece daha yüksek çıktı yerine daha kısa çalışma saatlerine çevirebilir.

Elbette, tahmin ile gerçeklik arasında büyük bir fark var. Düzenleyici çerçeveler, kurumsal kültür, gelir dağılımı—birçok sürtüşme noktası bu vizyonu yavaşlatabilir veya engelleyebilir. Ama yapay zeka yetenekleri yıllar içinde katlanarak arttıkça, iş-yaşam dengesi konusundaki tartışma kesinlikle felsefeden ekonomiye kayıyor.

İster 3.5 gün olsun, ister başka bir sayı, bir şey net görünüyor: insan çabası ile ekonomik değer arasındaki ilişki gerçek zamanlı olarak yeniden yazılıyor.