Öngörü piyasalarının ana akım teknolojiyle entegre olması ilk bakışta etkileyici görünebilir—ta ki altında yatan gerçekleri inceleyene kadar. ABD hanehalkı tasarrufları tarihî düşük seviyelere geriledi. Bu arada, Z kuşağı, aynı yaşlardaki önceki nesillere kıyasla benzeri görülmemiş borç seviyeleriyle karşı karşıya. Peki kültürel tepki nedir? Hiper-spekülasyonu yaşam tarzı içeriği haline getiren platformların seli.

İroni derinlere işliyor. İnsanlar, hükümetin çöküş senaryolarına bahis oynamaya teşvik edilirken, aynı zamanda ekonomik istikrarlarının eridiğini izliyorlar. Otomasyon hız kazanırken işler kayboluyor, ancak pazarlanan çözüm finansal okuryazarlık veya sürdürülebilir planlama değil—her siyasi ve ekonomik sonucu bir kumarhane oyunu gibi görmeye alışmak.

Bu, toplum hizmet eden bir yenilik değil. Kaygıyı istismar eden oyunlaştırmadır. Öngörü piyasaları risk yönetimi araçları olmaktan çıkıp eğlence haline geldiğinde, tehlikeli bir bölgeye adım atmış oluruz. Öğrenci kredileri ve gig ekonomisi belirsizliğiyle boğuşan aynı nesil, daha fazla kumar oynama yolları değil—gerçek ekonomik yollar, rulet masalarına benzemeyen yollar arıyor.