Çoğu kişinin anladığı hikaye şu şekildedir:

Bitcoin’in toplam arzı 21 milyon adet, madencilik tamamlandığında tamamen sınırına ulaşacak ve bir daha yeni Bitcoin üretilemeyecek.

Ancak gerçek çok daha ilginçtir — **bu 21 milyon adet, matematiksel ve mantıksal açıdan bakıldığında, asla gerçekten tamamlanmayacaktır.**

Neden böyle?

# Göz ardı edilen teknik detay: hassasiyet duvarı

Bitcoin’in blok ödülü her dört yılda bir yarıya iner; bu, kodda sabitlenmiş bir kuraldır. Şu anda her blok için alınan ödül 3.125 BTC, bir sonraki yarılanmada 1.5625 BTC’ye, daha sonra ise 0.78125 BTC’ye düşecektir… ve bu böyle devam eder.

İşte sorun burada başlar: **Bitcoin’in en küçük birimi olan satoshi (satoshi) vardır.**

Blok ödülü, yarılanma sonucu 1 satoshi’den daha az bir değere düştüğünde, sistem artık bölme yapamaz hale gelir. Teorik olarak, madencilere biraz BTC borç kalabilir, ama fiziksel olarak dağıtılamaz hale gelir. Böylece, asla doldurulamayacak bir boşluk oluşur.

Başka bir deyişle, 21 milyon adet sınırı, bir varış noktası değil; sürekli yaklaşan ama asla ulaşamayan bir asymptot çizgidir. Madenci topluluğu ve kriptografi meraklıları bu gerçeğin farkındadır.

# Bu ne anlama geliyor?

Bu tasarım, Bitcoin’in kıtlığını sadece “sayı olarak sınırlı” olmaktan çıkarıp, **sürekli yaklaşan ve asla aşılmayan bir kıtlık haline getirir.**

- Dolar mı? Merkez bankası istediği kadar basabilir.
- Altın mı? Her yıl yeni madenler çıkarılır.
- Gayrimenkul mü? Ya aşınır, ya değer kaybeder, ya da politikalarla yönlendirilir.

Sadece BTC’de: arz sürekli daralır, enflasyon mu? Yok. Politika müdahalesi mi? Kod belirler. Zamanla aşınma mı? Tam tersine, zaman geçtikçe daha da kıt hale gelir.

Elbette, **kıtlık her zaman kazanç garantisi değildir.** BTC’nin gerçekten değer kazanmasını sağlayan başka gizli faktörler var — ama bu başka bir konu.