Sınır ötesi para transferi, modern insanların kabus sahnesi gibi. Geçen ay kuzenime okul harcı ödemesine yardımcı oldum, banka formuna bakakaldım yarım saat - ne IBAN kodu, ne aracı banka bilgisi, ne de alıcı banka adresi, her bir boşluk zeka seviyemi test ediyormuş gibi. Nihayetinde başarıyla gönderdim, para banka sisteminde "dünya turuna" çıktı, üç ila beş iş günü yavaşça geçti ve geldiğinde işlem ücreti büyük bir kısmını yemişti. O his, dışarıdan sipariş ettiğin yemeğe 50 lira kargo ücreti ödedikten sonra, sonunda yemeğin tamamen soğuduğunu fark etmek gibi.

Ama düşün, yurt dışındaki arkadaşına bir mesaj göndermek ne kadar kolay? İster Güney Yarımküre'de olsun, ister Kuzey Kutbu'nda, bir saniyede ulaşır. Bilgi anında iletilebilirken, para neden yeşil trenle gitmek zorunda? Bu mantıklı değil! Plasma bu durumu kabul edemiyor, yapmak istediği şey çok saf: para transferini özüne döndürmek - hızlı, doğru, ucuz, tıpkı internette sörf yapmak kadar doğal.

En güzel tarafı, eşiklerin absürt derecede düşük olması. Ne public key ne de private key üzerine bir şeyler öğrenmenizi gerektiriyor, ayrıca o garip semboller gibi olan kurtarma kelimelerini ezberlemenize de gerek yok. Yaygın sosyal medya hesaplarınızla direkt giriş yaparak, birkaç saniye içinde cüzdan oluşturabilirsiniz, stabil coinleri de gerektiğinde aktarabilirsiniz. Ücretler? Neredeyse göz ardı edilebilir. Onay süresi? Temelde anında geliyor. "100 gönder, 90 al" gibi absürt sahneler burada yok.

Örneğin, serbest çalışanlar bu acıyı en iyi anlar: yurt dışındaki projeleri aldığında, işi harika yapar, ancak ödeme alırken geleneksel kanallar nedeniyle yaşamından şüphe etmeye başlar. Kahire'deki grafik tasarımcı Londra'daki müşterisine teslim ettikten sonra