Kuantum bilgisayarlar, 1994 yılında matematikçi Peter Shor tarafından geliştirilen Shor’un algoritması (Shor’s algorithm) kullanılarak, asimetrik şifrelemede algoritmanın algısal güvenliğini aşabilir, elips eğrisi ayrık logaritma problemini hızla çözebilir, açık Adres'ten özel anahtarı tersine çevirebilir, sahte Trade imzaları oluşturup varlıkları transfer edebilir.

Güvenlik araştırmacısı David Carvalho, kuantum donanım gelişme hızının "düşünülenden çok daha hızlı" olabileceğine dair uyarıda bulundu. Eğer tahmin doğru çıkarsa, Bitcoin’in mevcut savunma hattı eski bir kasa gibi olacak ve kendisine çok yönlü anahtar getiren yeni hırsızlara karşı savunmasız kalacaktır.

Kuantum tehdidine karşı koymak amacıyla araştırma odakları, anti-kuantum şifrelemesine (PQC) kaymaktadır. Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü (NIST), CRYSTALS-Dilithium gibi algoritmaları yeni nesil standartlar olarak benimsemiştir. Endüstri de geleneksel ve PQC’nin aynı anda var olmasını sağlayan hibrit imza çözümlerini değerlendirmektedir, böylece tek seferlik geçiş riskleri azaltılabilir. Bu nedenle, şifreleme esnekliği kavramı önem kazanmış olup, modüler tasarım sayesinde düğümler gelecekte duruma göre algoritmaları hızlıca değiştirebilir.