Kripto Krallığımdaki Gizli Anahtar: Mnemonik İfadelerle Olan Aşk-Nefret İlişkım

Bak, kripto para dünyasında yeterince uzun süredir bulunuyorum ki anımsatıcı ifadelerin hem kurtarıcım hem de kâbusum olduğunu biliyorum. Bu 12 ila 24 rastgele kelimeden oluşan dizeler, felaket anında dijital servetimi kurtarma biletim olarak görülüyor, ama dürüst olmak gerekirse, bana kaygı veriyor.

2018'de kripto dünyasına ilk girdiğimde, anahtar kelimelerimi bir yapışkan nota yazıp klavyemin altına gizlemiştim - acemi hatası! Şimdi bu lanet olası kelime dizilerini saklamak konusunda paranoyak oldum. Metal levhalar mı? Kasa mı? Kuzenimin sırtına görünmez mürekkeple dövme mi? Hepsini düşündüm!

Bu ifadeler, 2013 yılında BIP 39 ile ortaya çıktı; bazı dehalar, özel anahtarlarımızı yedeklemenin insan tarafından okunabilir bir yoluna ihtiyacımız olduğunu düşündüler. Elbette, "elma muz sandalye yunus" ifadesini ezberlemek, 64 karakterlik bir onaltılık dizeyi ezberlemekten daha kolay, ama yine de insan hatasına karşı son derece savunmasız. Yanlış yerleştirilmiş bir kelime ve voilà - birikimlerim blok zinciri boşluğuna kayboluyor!

Beni en çok öfkelendiren şey, bu küçük kelime listelerinin, tek bir hata noktasını ortadan kaldırmak için tasarlanmış bir sistemde tek hata noktası haline gelmiş olmaları. Kripto dünyası merkeziyetsizlikten bahsediyor, ama tüm portföyüm, yanlışlıkla çamaşır makinesinde yıkanabilecek bir kağıda bağlı.

En son trend olan ifadeleri çoklu imza kurulumlarına ayırmak teori de harika bir fikir gibi görünüyor - ta ki kaybolacak daha fazla kağıt parçası yarattığınızı fark edene kadar. Ve o şık yeni "kullanıcı dostu" biyometrik entegrasyonlar? Lütfen. Daha fazla teknoloji eklemek sadece daha fazla şeyin bozulabileceği anlamına gelir.

Piyasa döngülerinin gelip geçtiğini izledim, ancak temel kusur aynı kalıyor: 21. yüzyıl dijital varlıklarını güvence altına almak için 20. yüzyıl hafıza araçlarını kullanıyoruz. Tarihin en sofistike finansal devrimi ve ben bunu market listeleri için kullanılan aynı teknolojiyle koruyorum.

Her yeni cüzdanı kurduğumda ve o korkunç ifade belirdiğinde, aynı iç karartıcı hissi yaşıyorum: "Yine başlıyoruz - korunması gereken bir başka sır." Belki de iki kelimeyi yanlış yazdığım ve fonlarımı kurtarmak için her kombinasyonu denemekle geçen üç panik dolu gün nedeniyle acı bir ruh halindeyim.

Birisi daha iyi bir sistem icat edene kadar, bu saçma bellek oyununu oynamaya devam edeceğim. Ama bununla ilgili şikayet etme hakkımı saklı tutuyorum - yüksek sesle ve sık sık.