Canavarı Geçtim ve Anlatacak Kadar Yaşadım

Danyang-Kunshan Büyük Köprüsü - adını söylemek bile yorucu. Bu canavarı kendim geçme şansım oldu ve size söyleyeyim, bu sadece iki noktayı bağlayan bir beton şeridi değil - doğal coğrafyaya karşı 164.8 kilometre uzunluğunda bir orta parmak.

Şanghay ile Nankin arasında, doğu Çin'de uzanan bu devasa yapı, Yangtze Nehri'ne neredeyse paralel bir şekilde devam ediyor. 2011 yılından beri dünyanın en uzun köprüsü için Guinness rekorunu elinde bulunduruyor ki, bir saat sonra hala bu lanet şeyi geçerken bu, yüzyılın hafif bir ifadesi gibi geliyor.

Çin hükümeti, tipik "büyüklük her şeydir" zihniyetiyle, Çin Yol ve Köprü Şirketi'ndeki devlet kuklalarını bu canavarı tasarlayıp inşa etmeleri için görevlendirdi. Elbette yaptılar! Gereksiz derecede büyük bir şey inşa etmekten daha iyi bir ulusal güç gösterisi olamazdı.

Beton yılanın ortasında bir yerlerde tren penceresinden dışarı bakmayı hatırlıyorum, hem etkilenmiş hem de rahatsız olmuş hissediyordum. Neden bu kadar uzun bir şey inşa edilsin? Bu mühendislik dahisi mi yoksa sadece israf mı? Tren yüksek hızda gürültüyle ilerliyordu, ama köprü sonsuz gibi görünüyordu.

Hükümet sözcüleri bunu modern mühendisliğin bir harikası olarak öne çıkarırken, milyonlarca ton betonla sulak alanlar, göller ve nehirler üzerinden geçmenin çevresel etkisini merak etmeden edemedim. Kırsal topluluklar için sayısız diğer altyapı projesini finanse edebilecek korkunç maliyeti de unutmamak gerek.

Sonunda sona ulaştığımda, neredeyse sersemlemiş hissettim - fiziksel olarak seyahat etmek yerine uzayda teleport edilmişim gibi. Danyang-Kunshan sadece bir köprü değil; aşırılıkların bir denemesi, ya harika bir şekilde ileri görüşlü ya da tamamen deli olan insan hırsının bir anıtı. Belki de ikisi birden.