Trajikomik bir kripto tüccarının hikayesi

Burada oturup grafikteki kırmızı mumlara bakıyorum ve düşünüyorum - aslında hiçbiri bu kötü alışkanlığa bağımlı olduğunu kabul etmiyor. Bu kripto ticareti.

Komik, lan. Hepimiz buradayız — kendimize güveniyoruz, "gelecek yıla" zengin olma planları yapıyoruz. Ama gerçekte? Kredi borçları var, arkadaşlar aramıyor ( artık borç para vermekten bıktılar ), ben de hala "gelecek vaat eden altcoinimin" ne zaman x kat yapacağını bekliyorum.

Yeni başlayanları izlemek eğlenceli - gözleri parlıyor, dipten satın almayı ilk bulan kendileri olduklarını düşünüyorlar. Ama ben neden olduğunu bilmiyorum, dördüncü yıl "dipte" oturuyorum ve bu dip bir türlü daha derinleşiyor.

Ah, bu ticaret platformları! Güzel bir arayüz, "al/sat" için kullanışlı butonlar... Ama nedense "sat" butonuna her zaman zarar ederek basıyorum, "al" butonuna da tam piyasa çöküşünden önce basıyorum. Sanki sistem benimle özel olarak ilgileniyor ve her şeyi tersine yapıyor!

Eşim artık yatırımlarla ilgili nasıl gittiğini sormuyor. Muhtemelen yanıtı duymaktan veya gözyaşlarımı görmekten korkuyor. Ama ben her sabah grafikleri kontrol ediyorum, her şeyin bir an önce değişeceğine inanarak.

Ve en rahatsız edici olan ne biliyor musun? Her zaman gerçekten para kazanmış bir şanslı çıkıyor. Ve o, Telegram kanalında lambosunu gösteriyor, ben de yine nerede kaybettiğimi anlamaya çalışıyorum.

Genel olarak, eğer kendinizi tanıdıysanız - kulübe hoş geldiniz! Kripto bağımlıları, umutsuz iyimserler, milyonlar hayaliyle sürekli borçlu olanlar.

Oysa bir zamanlar normal bir işim ve birikimlerim vardı...