Son zamanlarda, Hu Chenfeng'in bazı sözleri internette geniş tartışmalara yol açtı. "Pazar her zaman doğrudur, insanlar müdahale etmemelidir" diyerek, bu görüş ilk bakışta mantıklı görünüyor, ancak dikkatlice düşündüğümüzde, gerçeğin bu basit yargıdan çok daha karmaşık olduğunu görebiliriz.

Piyasa ekonomisinin gerçekten avantajları var, ancak tamamen müdahale olmadan, kaynak dağılımında ciddi dengesizliklere yol açabilir. Bazı insanlar örnek vererek, bazı otoyolların zarar etmesine rağmen uzun vadede ekonomik gelişim ve sosyal refah açısından önemli bir anlamı olduğunu söylüyor. Sadece piyasa gücüne güvenilirse, bu projeler gerçekleştirilemeyebilir.

Uluslararası ticaret alanından daha güçlü bir karşı örnek vardır. Eğer piyasa gerçekten daima doğruysa, o zaman neden ülkeler ticaret koruma önlemleri alıyor? Örneğin, Amerika'nın birçok ülkeye gümrük vergisi artırması, hatta Avrupa gibi yüksek düzeyde piyasa olan bölgeleri bile istisna tutmaması. Bu davranışların arkasında, şüphesiz ki ulusal çıkarların saf piyasa mantığından daha yüksek bir öneme sahip olduğu düşüncesi yatmaktadır.

Amerikan hükümetinin kendi teknoloji devlerine karşı tutumuna bir bakalım. Onlara hem sübvansiyon desteği sağlıyor (örneğin Tesla), hem de yerli yatırımları artırmalarını talep ediyor (örneğin Microsoft, Apple, Google vb.). Aynı zamanda, yabancı yüksek teknoloji şirketlerini (örneğin TSMC) ABD'de fabrika kurmaya da teşvik ediyor. Bu önlemler, ulusal stratejik çıkarların piyasaya müdahalesini ve yönlendirmesini yansıtmaktadır.

Finans alanında, Amerika Birleşik Devletleri'nin kripto para borsalarına yönelik düzenlemeleri de tipik bir örnektir. Ülke vatandaşlarının belirli borsalarda hesap açmalarına izin verirken, diğer borsaların ABD pazarına girmesini sınırlamak, açıkça ulusal denetim ve ekonomik güvenlik kaygıları nedeniyle yapılmaktadır.

Özetle, piyasa mekanizmasının kaynak tahsisinde önemli bir rol oynamasına rağmen, ulusal çıkarlar genellikle saf piyasa mantığının üzerinde bir öneme sahiptir. Gerçek dünyada, piyasa verimliliği ile ulusal strateji arasında bir denge noktası bulmak akıllıca bir yaklaşımdır. Hu Chenfeng'in görüşü tartışmalara yol açsa da, bu karmaşık konuyu açıkça çok fazla basitleştirmektedir.