Temsilci yapay zeka (Agentic AI) kavramsal aşamayı aşarak, günümüzde sistemler müşteri hizmetleri ve lojistik gibi alanlarda karmaşık görevleri bağımsız bir şekilde yerine getirebiliyor. Bu yapay zeka temsilcileri, çok az insan girdisi ile çok adımlı iş akışlarını işleyebilse de, önceden tanımlanmış kurallara ve insan tarafından düzenlenmiş verilere bağımlılıkları nedeniyle tam bağımsızlık hâlâ ulaşılamaz bir hedef. Mevcut sınırlamalar arasında, açıkça programlanmadığı durumlarda yeni koşullara uyum sağlayamamaları yer alıyor. Teknoloji şirketleri ve girişimler, çok modlu algılama ve akıl yürütmeye yatırım yaparak bu alandaki ilerlemeyi teşvik ediyor; bu arada, hesap verebilirlik ve şeffaflık ile ilgili etik sorunları çözmeyi amaçlayan düzenleyici çerçeveler de ortaya çıkıyor.