NFT: Heyecanın Düşüşü ve Yeniden Konumlandırma

NFT'nin bir zamanlar parlayan ihtişamı geçmişte kalmış gibi görünüyor. Pudgy Penguins token çıkışıyla, bu bir zamanlar heyecan verici olan alan son bir çığlık daha attı. Doodles gibi tanınmış projelerin Solana üzerinde token çıkarması bile büyük bir etki yaratmadı. Bu arada, Yuga Labs işlerini sadeleştirmeye devam ediyor ve hatta simgesel IP'si Cryptopunks bile bu durumdan kaçamadı. Bir zamanlar heyecan yaratan Bitcoin NFT projeleri de neredeyse sıfıra inmiş durumda, eski çılgın anlatılar artık kaybolmuş, artık kimse ilgilenmiyor.

10.000 PFP'li bir vizyon bir zamanlar güzeldi: Orta ölçekli bir topluluk, aşağıdan yukarıya bir IP projesinin dünyaya açılmasına yardımcı oldu. Bu, geleneksel IP projelerinin önce büyük yatırımlar yaparak içerik oluşturma yönteminden tamamen farklıdır. Örneğin, Disney'in Marvel Evreni, Yıldız Savaşları gibi IP'leri, genellikle yıllarca süren bir birikim ve büyük yatırımlar gerektirir, bu sayede derinlemesine benimsenir ve sonunda bir altın madeni haline gelir.

Buna karşılık, NFT'nin girişim eşiği son derece düşüktür, IP oluşturma ve varlıklaştırma hızı şaşırtıcıdır. Yaratıcılar, eserlerini bir ticaret platformunda satmak için sadece küçük bir Gas ücreti ödemek zorundadırlar, galerilere, oyuncak şirketlerine veya profesyonel ekiplere ihtiyaç duyulmadan, bir IP ve yeni bir sanatçı böylece doğar.

Üç dört yıl önce, bazı aşağıdan yukarıya IP'lerin Avrupa ve Amerika ile Japonya ve Kore'nin en üst düzey eğlence endüstrisinde popüler olduğunu gördük. Sıradan sanatçılar da NFT sayesinde yeniden yükseliş sağlayabiliyor. Japon animasyonu izleyerek büyüyen Z kuşağı için, bir zamanlar erişilmesi zor olan IP yatırım ve kuluçka süreçlerine katılmak, kuşkusuz hayal gibi bir deneyim.

Ancak, tanınmış bir NFT projesinin "çılgın matruşka" ve başka bir projenin felaket düzeyindeki alt serisinin piyasaya sürülmesiyle birlikte, NFT'nin konumu giderek netleşiyor: artık bir tür üyelik avantajları sunan pahalı bir lüks mal gibi, hisse senedi veya yatırım değil. Proje sahipleri, sahiplerin sürekli olarak alt serileri satın almasını istiyorlar, böylece pahalı IP geliştirme planlarını destekleyebiliyorlar. Buradan bir çelişki doğuyor: Proje sahipleri içerik geliştirme maliyetinin yüksek olduğunu biliyorlar, ancak içerik IP'si üretmezlerse yok olacaklar. Sık sık alt serilerin piyasaya sürülmesi, asıl serinin sahiplerinin heyecanını sürekli tüketiyor ve topluluğun her bireyini eziyor. İçeriğin getirdiği geri dönüşü beklemek yıllar alabilir, hatta asla gelemeyebilir. Güzel hayaller, taban fiyatların düşmesiyle birlikte yok oluyor ve geriye sadece anlaşmazlıklar kalıyor.

Eğer NFT'leri Z kuşağının lüks trend oyuncakları olarak görüyorsak, çöküş ve yükseliş nedenleri daha da netleşiyor. Hızlı tüketim kültürünün hakim olduğu bir çağda, içerik eksikliği kötü bir şey değildir; sadece dış görünüşü ile hızla alıcıları çekebilir. Örneğin, belirli bir ünlü NFT projesinin görsel tarzı Asyalıların estetiği ile oldukça uyumlu, bu nedenle konsensüs altında hızla üçüncü büyük mavi çip proje haline geldi. Gerçek dünyadaki Bearbrick, B.Duck küçük sarı ördek, Molly gibi tanınmış trend oyuncaklar da aynı şekilde içerik desteği olmadan, benzersiz dış görünüşleri ile bir dönem popüler oldu.

Ancak, trendler her zaman geçicidir. Değer çekirdeği olarak içerik olmadan, bu IP'ler her an modası geçebilir. Coin dünyası kültürü ve NFT'lerin çok düşük başarı oranları nedeniyle, proje sahipleri genellikle bir IP etrafında sürekli olarak türevler üretir. Ancak gerçek şu ki, çekirdek henüz şekil almadan, heyecan geçmiş oluyor.

Elbette, yeterli içerikle desteklenen PFP projeleri de var, örneğin Japon tarzı NFT'ler. Ancak, IP hayran kitlesinin NFT çevresiyle neredeyse tamamen uyumsuz olduğu gerçeğini göz ardı ediyor gibiler. Ayrıca, Japon anime ürünleri zaten çeşit çeşit mevcut, hayranlar neden yüzlerce kat fiyat ödeyerek küçük bir resim satın alsın? Daha da önemlisi, bu küçük resim sadece bu kadar, gelecekteki güçlendirme için hayal gücü alanı sıfır.

Buna göre, PFP projesi bir sahte önerme haline geldi, sadece pragmatik küçük penguen sürekli olarak çaba göstermeye devam ediyor. Peki, küçük resimlerin gerçekten başka bir çıkışı var mı? Belki de ünlü bir koleksiyon markası farklı bir cevap verebilir.

Bu Pekin kökenli küçük dükkan, bir markanın temsilciliği sayesinde yeniden ayağa kalktı. Sadece bu seri, o dönemdeki satışların neredeyse %30'unu sağladı. Kıskanan telif hakkı sahibi, bir yıl sonra tek temsilcilik hakkını geri aldı, ancak bu adım, bir IP imparatorluğunun doğuşunu sağladı.

Kurucunun düşüncesi çok basit: kendi IP'sini oluşturmak, başkalarının alamayacağı bir IP yaratmak. 2016 yılında, bu marka Hong Konglu bir tasarımcıyla işbirliği yaparak ilk kendi oyuncak serisini piyasaya sürdü. Dudak bükme görüntüsüne sahip bu küçük kız anında ülke çapında popüler oldu. Kayıp kutu oyunlarının belirsizliği ve dopamin etkisiyle, bu marka ilk roket yükselişine başladı. 2019'a gelindiğinde, bu IP'nin tek yıllık satışları 456 milyon yuan'a ulaşarak markanın ana gelir kaynağı haline geldi.

Bu, Japon tarzı yumurta toplama ile yüksek kaliteli moda oyuncakların işbirliği yaptığı bir model, sonraki yıllarda NFT çılgınlığında da oldukça yaygındır. Sanatçılar temel unsurları tasarladıktan sonra, bunlar proje ekiplerine seri görseller olarak bir araya getirilip satılmak ve işletilmek üzere verilir. NFT'nin ilk lansman aşamasında genellikle kör kutu formatı da kullanılır; proje ekipleri, satın alma isteğini artırmak için çeşitli nadir kombinasyonların görsellerini yayınlar.

Her ikisi yalnızca satış biçiminde farklılık gösteriyor, ancak neden on binlerce NFT projesi ve çeşitli mavi çipler genel olarak başarısız oldu, oysa bu popüler oyuncak markası şimdi ikinci baharını yaşıyor?

Bir zamanlar nedeni yere inme zorluğu ve satın alma eşiğinin yüksek olması olarak özetlemiştim. İlkinde gerçekten sorun var, ama ikincisi aslında böyle değil. NFT'ler de ücretsiz basım dönemini yaşadı, bu dönemde bazı projeler mükemmel performans gösterdi ve yaratıcılar yalnızca işlem komisyonlarıyla büyük kazançlar elde etti. Mühürleme dönemindeki birçok NFT, bu temele dayanarak daha merkeziyetsiz hale geldi, ancak bu NFT'lerin düşüşünü engelleyemedi. Bir IP topluluğu kurmak veya katılmak kolaydır, zor olan ise nasıl sürdürüleceğidir.

Bu nedenle, sorunun modelde olabileceğini düşünüyorum. İlk hızlı büyüme turundan sonra, bu oyuncak markasının öne çıkan IP'si de şirketin şöhret kazanmasını sağlayamadı, hisse senedi fiyatı NFT ile birlikte 21'den 24'e kadar düştü. Ancak bu marka sonunda bir çıkış yakaladı, bunu tam anlamıyla bir IP duvarı ile başardı. Bugün, bu markanın 12 kendi IP'si, 25 özel IP'si ve 50'den fazla özel olmayan ortak IP'si var.

İnsanların tercihleri her zaman değişkendir, IP'nin yaşam döngüsü sınırlıdır ama elinizde yüzlerce seçenek varsa ne olur? Günümüzde bir IP, Avrupa ve Güneydoğu Asya'da patlama yapıyorsa, yan ürün oyuncaklarının değer koruma yeteneği plastik Maotai'ye benzetilebilir. Tanınmış bir NFT projesinin ideali sonunda Web2'de gerçekleşti, bu her şey tesadüf değil.

IP işinin ne olduğunu, NFT'nin gelişim yolunu yeniden düşünmeliyiz. Neden bu eğlence markası içerik desteği olmadan bu kadar yüksek bir seviyeye ulaşabiliyor?

Bir NFT projesinin başarısı pratiklik, pratiklik ve yine pratikliktedir. NFT'nin kendisi, ne kadar karmaşık bir şekilde tasarlanmış olursa olsun, teknik farkı açmakta zorlanmaktadır; sonuçta bu bir JPG'dir. NFT'nin gerçek zorluğu IP'nin hayata geçirilmesindedir, bu ise 10,000 PFP üretmenin zorluğundan yüzlerce kat daha fazladır. Bazı projeler metaverse yaratmak isterken, diğerleri anime üretmek istiyor. Bu fikirler harika, ancak maliyetleri milyarlarla başlayan projeler, sadece topluluktan finansal destek talep edecektir.

Bu aşırı sıkıştırılmış dünyada herkes aceleci olmak istiyor. Sahipler büyük paralar kazanmak isterken, proje sahipleri bir anda zirveye çıkmak istiyor. Çok az sayıda mavi çip proje, alçakgönüllü olmayı kabul ediyor ve sonuçta daha da aceleci olanlar, daha kötü düşüyor. Belirli bir NFT projesinin orijinal ekibi de böyle aceleci bir yeraltı ekibiydi ve itibarları zedelendikten sonra projeyi düşük fiyattan sattılar.

Bu noktada, proje gerçekten bir yöneticisiyle tanıştı; yıllarca süren fiziksel pazarlama deneyimine sahip bu çalışan, projeyi tekrar rayına oturttu. Gerçekten bir marka oluşturuyor ve NFT sahipleri için bir şirket işletiyor. Pazarlamadan peluş oyuncaklara ve gelecekteki oyunlara kadar, projenin her adımı çok sağlam. Şirket kar elde edebiliyor, sahipleri de kar elde edebiliyor. Her şeyin özel bir yanı yok, sadece yapması gerekeni yapıyor. Gerçek şu ki, Web3'te tabandan tavana IP'nin var olabileceği kanıtlandı; sadece kendini küçültmeyen proje sahipleri fazla.

NFT token çıkarmanın anlamı tam olarak nedir, hâlâ belirsiz. Bu eylem, daha çok üst pozisyondaki kişilerin alt pozisyondakileri sömürmesi gibi bir şey ve aynı zamanda orijinal NFT değerinin sulandırılmasıdır. Bunu sadece projenin pratik bir likidite çıkış yolu arayışı olarak anlayabiliyorum.

Bazı tanınmış projelerin tokenlerine bakıldığında, hepsi bir şekilde hava parası varyantları gibi görünüyor. Güçlendirme genellikle staking ile bazı zincir içi işlem temettüleri, metaverse'deki eşya alımları, yönetişim hakları gibi şeyler almayı içeriyor. İdeal şartlarda, bu, sahip → staking yapan → geliştirici arasında mükemmel bir döngü olmalı. Ancak gerçek durum, bu durumun daha çok, NFT değer kaybı, madencilik kazançlarının düşüşü ve token değer kaybı ile sıkışmış bir hava gibi olduğu yönünde.

Orijinal NFT sahipleri için, tokenler bazı temettü ve hakları almış olsa da, çoğu token oluşturulduğunda büyük miktarda airdrop aldıkları için kimse şikayet etmedi. Ancak uzun vadede, bu bir seyrelme şeklidir; bazı projelerin dağıtım yöntemleri ise daha da açık bir şekilde yağmadır.

Kısa vadeli popülarite elbette önemlidir, ancak projenin uzun vadeli varlığı daha kritik bir öneme sahiptir. Token çıkarımını son durak haline getirmeyin.

Bu hızlı tempolu, dopaminle yönlendirilen çağda, birçok Web2 yeni IP'sinin yükselişine tanıklık ettik. NFT bu çağda gelişmesi gereken bir şeydi, birçok benzersiz özelliğe sahip. Dört yıl önce, onu dijital dünyanın Maotai'si olarak görmüştüm, ancak gerçeklik daha çok dijital lale gibi olduğunu kanıtladı. Harabeleri düzenlemeye istekli olan çok az kişi var, ama harabelerin altında bir sonraki hit IP'nin gizli olduğuna inanıyorum.