Bugün dinamik yazı paylaşımlarımın 313. günü, bir gün bile ara vermedim. Her bir yazı sıradan değil, titizlikle hazırlandı. eğer benim ciddi bir insan olduğumu düşünüyorsanız, benimle birlikte yola çıkabilirsiniz, ayrıca her gün paylaştığım içeriklerin size yardımcı olmasını umuyorum. Dünya çok büyük, ben ise çok küçük, bir takip et butonu ile beni bulmakta zorlanmayın.

İşte başıma gelenler ve sizinle paylaşın. Arka arkaya 3 kez tasfiye edilen hesap% 90 küçüldü ve umutsuz hissettim. Eskiden teknik analizin kutsal kase olduğunu düşünürdüm ve bütün gece uyanık kaldım ve piyasaya baktım ve çılgınca inceledim. Ama piyasa beni tekrar tekrar tokatladı, bir aşağı bir yukarı kovaladı, ağır pozisyonlarda emirler taşıdı ve duygularım çöktü, belli ki çok çalışıyordum, neden ne kadar çok kaybedersem o kadar mutsuz oldum? Dişlerimi gıcırdattım ve bir şey yaptım, tüm işlemleri durdurdum ve işlem notlarımı karıştırdım ve tüm başarısızlıkların iki kelimeye işaret ettiğini gördüm: kontrolden çıktı. Piyasa çok acımasız olduğundan değil, her zaman hataları tekrarlıyorum.
Üç şey yaptım:
Bir, işlem çıkarması, tüm süslü göstergeleri kesmek, ekran dolusu göstergeden üç temel sinyale indirmektir.
İkincisi, zararı durdurmayı DNA'nıza kazıyın, her işlemde zararı durdurma olmalı, zararı durdurma seviyesine ulaştığında kararlı bir şekilde zararı durdurun, zararı durdurmanın fırsatı kaçırmanıza neden olmasından korkmayın ve pişman olmayın.
Üç, her kaybın üç somut hatasını yazmalısınız. Örneğin, ticaret sisteminin dışındaki fırsatları değerlendirdim, stop-loss yapmadım, sinyal gelmeden piyasaya girdim gibi tüm bunları yazıp sıkı bir şekilde düzeltmelisiniz, bu şekilde altı ay boyunca devam etti. Benim değişimim başladı, kayıplarım azaldı, ruh halim dengelendi, hatta kazanmaya bile başladım. O zaman anladım ki, aslında yaşam umudu disiplin kelimesinde gizli; eğer piyasa seni öldürmüyorsa, sadece seni daha keskin hale getirir. Hiç iflasın çaresizliğini deneyimledin mi? Hadi birlikte konuşalım!